شما هنگام ورزش و فعالیت، آب زیادی را بواسطهی تعریق از دست دادهاید. برای جبران این آب از دست رفته، هیدراسیون بدن بسیار مهم است. نوشیدن یک یا دو لیوان آب یا چای بعد از تمرین کار درستی است، اما بسیاری از اوقات ما سراغ نوشیدنیهای دیگری میرویم که معمولا سالم نیستند.
وقت گذاشتن برای ورزش و تمرین کردن، عادت بسیار خوبی است. این عادت نه تنها کمکتان میکند کالری بیشتری بسوزانید و وزن کم کنید، بلکه فواید بسیار زیاد دیگری نیز برای سلامتی دارد:
درست است که ورزش کردن و عرق ریختن هم از لحاظ فیزیک به شما کمک میکند و هم از نظر روحی و روانی اما برای اینکه از فواید آن واقعا بهره مند شوید باید بعد از اتمام ورزش و فعالیت نیز تصمیمگیریهای سالم و هوشمندانهای داشته باشید.
یکی از نوشیدنیهای شایع در بین ورزشکاران، مصرف چای کمرنگ و ولرم است که به آنان شادابی و نشاط میدهد. پس بهتر است بدانیم که چه ترکیباتی در چای وجود دارد و چگونه چای را مصرف کنیم.
در چای مواد مختلفی وجود دارند که عبارتند از :
چای سبز، سیاه و اولانگ، هر سه از یک گیاه بدست می آیند اما تفاوتشان در چگونگی استحصالشان است. چای سبز، برخلاف چای سیاه و اولانگ تخمیر نمی شود. بنابراین اجزاء اصلی و فعال آن دست نخورده در گیاه باقی می مانند.
همچنین بخوانید: انواع چای در گذر تاریخ؛ آشنایی با پنج چای محبوب دنیا و نحوهی دم کردن آنها
1.موجب کاهش چربی خون به ویژه کاهش کلسترول خون میشود.
2. به دلیل وجود تئوفیلین و تئوبرومین که خاصیت مدر (ادرارآور) دارد. در اثر انبساط عروق کلیوی موجب افزایش تصفیه گلومرولی کلیهها شده و به حجم آب و آلبومین در ادرار میافزاید و فشار خون را تقلیل میدهد. از این طریق چون سموم زاید بدن نیز سریعتر دفع میشود از هسته سازی سنگهای کلیوی نیز جلوگیری میشود.
3.پیشگیری از بیماریهای قلبی ـ عروقی، به ویژه تصلب شرائین که مدیون آثار ضد انعقادی چای و کم کردن کلسترول خون است. وجود مادهای به نام فلانوئید در چای سبب میشود تا ذرات چربی که در داخل عروق کرونر قلبی یا عروق مغزی رسوب کردهاند تجزیه و نابود شوند و از این طریق در پیشگیری و درمان سکتههای قلبی و مغزی میتوان نقش چای را مفید دانست.
4.افزایش قدرت و فعالیت جسمی و فکری، مغز و اعصاب، تجدید نیرو و تقویت قوا و کاهش مقدار خواب برای مطالعه و یا کارهای مشابه.
5. تسریع حرکات تنفسی و گردش خون و کلیهها و بالا بردن متابولیسم و سوخت و ساز بدن و افزایش فعالیت عمومی.
6. رفع مسمومیتها و آلودگیهای شیمیایی و محیطی، وجود تانن (مازو = اسید تانیک) در چای که به یکی از مهمترین پادزهرهای شیمیایی است و در رفع سم زدایی کبدی و کلیوی ناشی از انواع آلودگیهای محیطی روزانه مانند مسمومیتهای خفیف شغلی و صنعتی و فلزی و کارخانهها و معادن دخالت بسزایی دارد و به عنوان پیشگیری کننده و درمانی عمل میکند.
7.پیشگیری و درمان بیماریهای گوارشی، اسهال، دل درد، سوء هاضمه، نفخ شکم و ضد عفونی کننده.
8 .پیشگیری از سرطان پوست، وجود مادهای به نام پلی فنول در چای سبب کاهش آثار مخرب اشعه ماورای بنفش خورشید میشود و از این طریق برای پیشگیری از سرطان پوست میتوان از چای استفاده کرد.
در حالی که مصرف چای سبز به شدت شیوع پیدا کرده (به ویژه بین کسانی که به فیزیک خود توجه می کنند، چرا که چای سبز به چربی سوزی کمک می کند). بدنسازان باید اثر چای سیاه روی کورتیزول را خیلی جدی بگیرند. مقادیر زیادی از هورمون کاتابولیک کورتیزول می تواند تخریب عضلات را زیاد کند و از اثرات آنابولیک تستسترون جلوگیری نماید و حتی ترشح تستسترون را در بدن متوقف کند.
در واقع دانشمندان از معیاری به نام نسبت تستسترون – کورتیزول استفاده می کنند تا متوجه شوند یک ورزشکار چقدر آنابولیک و یا کاتابولیک است.
خبرخوب برای شما این است که با مصرف چای سیاه می توانید کورتیزول را کنترل کنید. محققان دانشگاه «کالج لندن» تحقیقی ۶ هفته ای ترتیب دادند که در آن ۷۵ مرد روزانه ۴ لیوان چای یا ۴ لیوان شبه چای نوشیدند. شبه چای در واقع یک نوشیدنی حاوی کافئین بود که از لحاظ طعم مشابه چای بود و البته محتوای چای از جمله کاتچین ها را نداشت.
در پایان تحقیق افراد به انجام چندین فعالیت خیلی پراسترس و سخت دعوت شدند که باعث شد سطح کورتیزول، ضربان قلب، فشار خون و استرس شان بالا برود.
زمانی که دانشمندان سطح کورتیزول را ۵۰ دقیقه بعد از تست اندازه گیری کردند، متوجه شدند گروهی که چای نوشیده بودند سطح کورتیزول شان حدود ۵۰ درصد کاهش یافت، در حالی که گروه مصرف کننده شبه چای فقط ۲۵ درصد کاهش در کورتیزول را تجربه کردند.
معنای این چیست؟ زمانی که تمرین می کنید هورمون های آنابولیکی مثل تستسترون و هورمون رشد ترشح می شوند، اما کورتیزول هم از جمله هورمون هایی است که در بدن آزاد می شود.
نوشیدن چای سیاه به طورمنظم می تواند به کاهش دادن سریع کورتیزول بعد از تمرین کمک کند و بدن را آنابولیک تر حفظ کند و این درست همان حالتی است که بعد از تمرین می خواهید در آن قرار بگیرید.
طبق تحقیقی که در “مجله آمریکایی تغذیه بالینی” منتشر شد، ثابت شد که چای سبز، سیستم گرمازای (thermogenic) چربی سوزی بدن را فعال می کند. در این تحقیق، مقدار مناسب کتیچین موجود در چای سبز(690 میلی گرم) بمدت 12 هفته به افراد نمونه تزریق شد. در پایان، چربی کلی بدن، دور کمر، ضخامت پوست و چربی زیر پوستی این افراد کاهشی چشمگیر یافته بود!
کتیچینها مانع آنزیمی بنام “کتکول-او-متیل ترنفراز” یا “سی او ام تی” می شوند که در واقع تاثیر هورمون چربی سوز اصلی بدن، “نور اپی نفرین” را تخفیف می دهد. یقینا هنگام خشک کردن، علاقه ای به این آنزیم ندارید. با وجود وفور انواع کتیچین در چای سبز، به افزایش میزان نور اپی نفرین، حفظ آن و تمدید گرمازایی کمک می شود. بزبان ساده، کتیچین، بدن را تبدیل به دستگاه چربی سوز می کند!
برخی فایده های این هورمون اصلی چربی سوز عبارتند از:
مفهوم کاربردی مطالب یاد شده آن است که به کمک چای سبز می توان مصرف انرژی بدن را آنچنان بالا برد که زمینه ای کاملا مناسب برای سوزاندن حداکثر چربی در بدن ایجاد شود. ویژگی اخیر را کنار توانایی افزایش نور اپی نفرین بگذارید تا متوجه محبوبیت روزافزون چای سبز نزد بدنسازانی شوید که علاقمند به خشک کردن هستند.
پلی فنولهای چای سبز فعالیت آمیلاز بزاق (آنزیم تجزیه کننده قندها) را مهار میکند. تأثیرات پلی فنول ها شامل کاهش وزن، کاهش اندازه دور کمر، کاهشتری گلیسیرید، کاهش سرطان، کاهش آرتروز، کاهش LDL افزایش HDL میباشند.
بهترین زمان برای نوشیدن چای سبز به منظور کاهش وزن، ۲ ساعت پس از صرف غذا در وعدههای غذایی است. به این ترتیب شما علاوه بر آنکه از خواص درمانی چای برای کاهش وزن بهره میبرید، خللی در میزان جذب آهن به وجود نمیآورید؛ زیرا چای سبز همانند چای سیاه موجب کاهش جذب آهن موجود در غذا میشود.
نوشابههای گازدار، یکی از بزرگترین ممنوعههای بعد از ورزش هستند! نوشیدن نوشابههای گازدار یعنی اینکه شما چیزی جز مقدار زیادی از قندهای ساده به بدنتان نمیرسانید. نوشابههای قندی به عنوان یک انرژی فوری عمل میکنند اما خیلی زود با افت انرژی مواجه میشوید. اگر هم فکر میکنید، نوشابههای رژیمی بهتر هستند، باز هم اشتباه میکنید. شیرین کنندههای مصنوعی در نوشابههای رژیمی، تاثیرات مخربی بر دست آورهای ورزشیتان دارند.
شاید فکر کنید آبمیوه دیگر انتخاب سالمی است، اما اینطور نیست. بیشتر آبمیوههای صنعتی پُر از شیرهی ذرت با فروکتوز بالا هستند که منجر به چاقی شده و ریسک بیماریهای سندرم متابولیک را بالا میبرند. ضمنا، آبمیوههای صنعتی حاوی ویتامینها و مواد مغذی و فیبری که در خود میوه وجود دارد نیستند. ارزش غذایی میوهها در پروسهی آب گیری از بین میرود و شما در نهایت چیزی که مصرف میکنید، صرفا قند به شکل فروکتوز است.
خیلی از ما بعد از تمرین سراغ قهوه میرویم. اما واقعیت این است که قلب شما در حال حاضر به دلیل فعالیتی که انجام دادهاید، ضربان بالایی دارد و مصرف قهوه یا هر چیزی که کافئین دارد در این زمان کار درستی نیست. نوشیدن قهوه بعد از ورزش و تمرین میتواند عوارضی چون عصبی شدن، تپش قلب و حتی اختلال خواب به دنبال داشته باشد.
ضمنا قهوه دارای تاثیرات دهیدراته کننده در بدن است.
چای سیاه یک تنظیم کننده هورمونی قوی است. چای سبز، چربی سوزی عالی است و باید در مجموعه مکملهای هر بدنسازی گنجانده شود. وقت چای فرا رسیده است!
با نگاهی به: ?Why Tea Is The Best Pre Workout Drink